Dag 6 Cova Paúl naar Cicade das Pombas door de Paul vallei

23-02-2018

vandaag wilden we een rustige tocht maken na alle inspanning van gisteren, en of dat gelukt is? Tsja daar kan je heel lang over discuseren maar mooi was hij wel!

we moesten een taxi nemen naar het beginpunt omdat daar geen collectivo komt, dus de hotelier wilde voor ons een open taxi bestellen (pick-up met zitgedeelte in de laadbak), wanneer wilden we die hebben? Nou, ehhh nu? Hij bellen, 2 minuutjes en dan is hij er. 
Wel belangrijk om even mee te geven dat de Kaapverdische minuten beduidend verschillen met de West Europese.

na een ritje van een ongeveer 3 kwartier met wat foto momenten (de chauffeur stopte en riep "Photo") kwamen we aan bij de krater van Paul, een prachtig stukje landschap met een rotsachtige rand.
Na een klimmetje van ongeveer 254 meter stonden we op de rand van de voormalige vulkaan en konden vandaar de Atlantische oceaan zien, een kleine 15 kilometer verderop.

via een smal kronkelweggetje die tegen de bergwand aangeplakt leek te zitten en die je tot bijna beneden kon zien, zo heerlijk kronkelend, begonnen aan een 1536 meter afdaling naar Chã de Jaoa Vaz. bij elke bocht was er weer een pracht uitzicht en neem van mij aan, dat waren er wat. Ook muurreperateurs waren hard aan het werk om het kleine verschil tussen pad en recht naar beneden te repareren. De paden zijn allemaal goed onderhouden en halverwege kwamen we er spontaan achter waarom, toen kwam  een koeiendrijver met zijn stier, koe en 2 kalveren ons tegemoet en op het smalle pad moest alles passeren.
hoe verder we beneden kwamen hoe groener het werd en liepen daar tussen de banen-, koffie- en suikerrietplantages door met hier en daar een verdwaalde mangoboom en zakken met vers geplukte papajas. Na goed 2,5 uur eindelijk klaar met het afdalen van de buitenkant van de kraterwand en in Chã de Jaoa Van aangekomen en vandaaruit nog een flinke kilometer naar het aanbevolen restaurantje "O'Curral", zoals de naam al doet vermoeden een restaurant van een Oostenrijker die hier al 40 jaar woont. Specialiteit is de versgemaakte kaas en vers brood.

Bijna het restaurant gemist, we zagen wel van afstand een grote traditionele schuur en pas toen we er voor stonden herkenden we het van de foto. Binnen zag het er ook uit als een schuur, verschillende tafeltjes, op een tafel verse groenten wat nog bereid moest worden, een distilleerketel in de hoek om rum te stoken, een tros banen die gebruikt werden voor het eten en een winkeltje waar groque, jam en kruiden enzo verkocht werden, daartussen was de open keuken. Eten was heerlijk. Afijn nog ongeveer 2 uurtjes lopen en eindelijk in Cicade das Pombas aan te komen (en ruim 12 km verder). De collectief was snel gevonden en wroem naar Ribeira Grande te rijden. vandaar een 2e collectief naar Ponta do Sol.

'S avonds naar Caleta, een restaurant waar je echt van tevoren moet reserveren. Dat was voor ons gedaan maar vandaag stond er wind, veel wind, heel veel wind en we zaten op het balkon met de wind er recht op. Het eten was wel heerlijk alleen jammer van de wind. Maar vooruit weer terug naar het hotel gehobbeld en de dag afgesloten.